Puisi "PURNAMA DATANG" | Karya Anwari WMK

Puisi Karya
Anwari WMK

PURNAMA DATANG

Bila purnama datang
Cahayanya kian menyingkap
Betapa puisi-puisi tertanam
Di halaman
Sungguh meneteskan airmata

Dulu
Saat perempuan bergaun
Putih-coklat
Bertanam puisi di halaman
Ia meminta semua puisi
Agar tumbuh bermekaran
Tanpa tetes airmata

Ternyata,
Bila purnama datang
Tersingkap disangatkan jelas
Puisi-puisi itu meneteskan
Airmata
Tanpa henti
Tanpa jedah

Pernah di suatu purnama
Seekor kelinci bertanya:
"Mengapa puisi mekar di halaman
Musti harus
Meneteskan airmata?"

Puisi-puisi lalu menjawab:
"Aku tak menangisi diriku sendiri
Aku menangisi perempuan
Bergaun putih-coklat.
Sebab ia sabar
Merawat rindu kepada lelaki
Sementara lelaki itu
Pemilik segenap puisi
Tiada pernah ia miliki"

Kelinci kini terpana
Tiada sadar
Turut pula meneteskan
Airmata

Surabaya, 16 Juli 2011